Ostatnio widziałem dwa filmy realizujące politykę historyczną dwóch mocarstw nuklearnych, Anglii i Francji. Tak, tak, w tych krajach pieniądze podatnika sa kierowane na produkcje takich filmów które wzmacniają więź narodową, poprzez pokazywanie dawnych przywódców w dobrym świetle. Czy są to filmy wybitne? oczywiście że nie, są to filmy romantyczne z dużą rolą melancholii, z wątkiem miłosnym w tle, dobrze się je ogląda. I o to właśnie chodzi.
W pierwszym, film angielski lub amerykański, nie ważne, jest dzień zwycięstwa, pokonano hitlerowskie Niemcy, Anglicy świętują zwycięstwo i w tym dnu młode księżniczki, Elżbieta i Małgorzata ruszają w tan, urywają się ochronie by zakosztować życia na wolności. Ich perypetie w opanowanym euforią Londynie sa zabawne, z pokazywane z dystansem, bez nadmiernych wulgarnyzmów. Przy tym filmie można miło spędzić czas. Co się zapamięta? miłe księzniczki z których jedna jest obecnie królową Anglii.
Drugi film, francuski, przedstawia czasy panowania Ludwika XIV, król postanawia zbudować swoje słynne obecnie ogrody, nadworny projektant ogrodów, jakiś tam hrabia poszukuje pomocników i znajduje, dziewczynę / już raczej kobietę z ludu, która ma wizje pięknych ogrodów. W wątek pomiędzy tymi dwoma osobami wmieszał się Ludwik XIV. Bedąc incognito, Ludwik poznał tą dziewczynę z ludu, okazała się ona nader inteligentna. Okazało się również że Ludwik jest inteligentny, jest miłośnikiem przyrody, owoców, kochliwy, ale stateczny, dbały o losy królestwa. Ściągnął parę do Wersalu ( może do Luwru, nie pamiętam) by tu skonsumowali swój romans. Damy dworu przyjęły "prostaczkę" jak swoją, no wersal, aż się płakać chciało , jak arystokracja bratała się z ludem. Co się zapamięta z filmu? Ludwik XIV był normalnym człowiekiem, tylko przypadek sprawił że los rzucił na jego barki królestwo.
Tak robi się filmy historyczne, tworzące ogólną politykę historyczną państwa, służące ociepleniu postaci, państwa, dziejów kraju. Ten wpis dedykuje wszystkim którym się marzy robienie filmów historycznych w Polsce i wszystkim przeciwnikom dla których filmy historyczne to wyrzucanie pieniędzy w błoto.
I jeszcze jedno, miłość, ból, cierpienie, strach czy udrękę można wyrazić bez słów, tylko trzeba dobrych aktorów zatrudnić, tylko nie Pszoniaka, który ma tylko jeden wyraz twarzy - cwaniaka.
PS. W zasadzie na tej samej nucie jest zrobiony film Ida, tylko ludzie, reżyser miał wizję ocieplenia wizerunku wielokrotnej sądowej morderczyni patriotów polskich, komunistki z czynu i przekonania, niech by to zrobił za własne pieniądze skoro krwawa Luna tak mu się spodobała, że musiał. Do spółki ze swoimi pobratymcami
